Drzewa i my

Mocno wierzyć i ufać, a smutna twarz uśmiecha się
Nie wracać do wspomnień złych ,nie wątpić w to co jest
Bogactw jest wiele w nas i dookoła
Wystarczy dostrzec ich treść!

Przyroda i życie człowieka – jedność
Patrzysz na żywy kolor zieleni, serce podrywa się
Czujesz jak czyste jest niebo, wirujesz w uczuciu jak ptak
Wysoko unosisz się nie chcąc upadać

Wśród żywych kolorów zieleni - uschnięte drzewo
Myślisz – dlaczego nie uprzątną śmieci?
Ono przecież było żywe, piękne i zielone
Jak te, które dostrzegły twe oczy

Czuło i romantycznie spójrz na świat
Uschnięte drzewo w sobie piękno ma
Jego szarość ma swoje sekrety i sens
Wśród pięknej zieleni dodając uroku

Przyroda natura i ludzkie życie
Wszystko to jeden wielki kram
Młodzi weseli, piękni pełni energii
Marzymy płynąc w obłokach – starzejąc się

Lata upływają – stale przybywając
Piękna młoda skóra – wiotczeje
Włosy – siwizny kolor nabierają
A my wciąż tacy sami

Życie trwa i nikt nikogo nie usuwa
Kiedyś młodzi – dziś starcy
Wartości mamy takie same
Nie zmienia ich upływający czas

Nigdy nie usuwaj schnących drzew
Znajdź dla nich miejsce wśród żywej zieleni
Jesteśmy na tej samej scenie- życie
Dla wszystkich jest miejsce bez względu na wygląd i wiek!

autor

JoaśkaB

Napisany: 2014-08-03 Dodano: 2014-08-03 15:05:38

Ten wiersz przeczytano 1418 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie