Drzewo
Na polanie stało drzewo
Nad innymi górowało
Liście piękne miało
W lecie cieniem obdarzało.
Wielkie było i dostojne
Rosło długo lecz powolnie.
Twarde było niczym skała
Tak się wszystkim wydawało.
Lecz czas swe piętno
Odcisnął i na nim
I spróchniało wielkie drzewo.
autor
Krzychub
Dodano: 2018-06-26 11:01:34
Ten wiersz przeczytano 983 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
wszystko w przyrodzie ma właściwy czas
popraw - w lecie ciepłem obdarzało*
miłego dnia :)+
Dobra refleksja;)pozdrawiam cieplutko;)
Anna dzięki za przeczytanie.
nic nie jest wieczne - dobra refleksja
Tak padla stara grusza u sasiada, pozdrawiam.
Arek jak to się mówi nic nie dzieje się przypadkowo:)
Bardzo ciekawy, życiowy wiersz, pozdrawiam :)
Dobra refleksja. Nic nie jest wieczne.
Pozdrawiam :)
Refleksyjny wiersz :)Pozdrawiam :)
siedem na trzynaście wersów kończy się na "o".
powtórzę za KabMorNie:
"czy to może być przypadek?"
pozdrawiam :)
Jak widać na każdego przychodzi pora. Refleksyjny
wiersz skłaniający do przemyśleń nad przemijaniem.
Pozdrawiam.
Marek
Dzięki wszystkim za przeczytanie.
Krzemanka dzięki za zwrócenie uwagi na błędy.
Ewelina czekam teraz na twój wiersz.
Obrazowo. Nawet najsilniejsze jednostki pokona czas.
Masz kilka literówek: "Liście", "Odcisnął",
"spróchniało". Miłego dnia:)