Drzwi smutku

Zamknąć chciałam za sobą pewne stare drzwi
Klamką złotą zatrzasnąć w otchłani,
Próbowałam delikatnie z całych sił
Patrząc jak zza nich myślą mój obraz drwi,
Kolorem ozdabiany co widokiem rani,
Tuż za nim wąż rozpaczy tak lekko się wił

Strużka światła niepokorną tak była
Wystawiła swój mały, złoty pantofelek,
Zatrzymując zatrzaśnięcia moje pragnienie,
Sama z sobą zgodnie uzgodniła,
Przywdziewając sznur smutnych perełek,
Iż chce zachować z sercem to zbędne wspomnienie...

autor

Lady in red

Dodano: 2008-12-10 19:00:16

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie