Dusza w częściach

A choćby i tępić duszę
I gasić serca miłosny żar
I samotności znosić katusze
To krzyczę: niech minie ten czar!


I choćby zdeptać pierwiosnka na wiosnę
I zerwać niedojrzałe owoce marzenia
Rzucić je w wieczny ogień potępienia...

...Spalić sny o miłości żałosne!

już raczej we śnie ze szkieletami tańczyć chcę
lecz póki żywy, nie słyszę ich muzyki
Tak żywy, jak kocham - i tylko krzyki
Ze snu mnie witają, ze snu budzą mnie...

...To serce krzyczy! wiecznie przebudzone
I pokazuje wciąż tylko jedną drogę
Lecz nawet już oczu nie zwrócę w jej stronę
Zabiję miłość, zabiję póki mogę!



(uczucie to nie przyniosło mi szczęścia
tylko noce bezsenne i blizny szkaradne
i ze wspomnień miłych pocieszenie żadne
gdy dusza ma leży przede mną w częściach...)

autor

Angelus

Dodano: 2007-01-10 00:57:23

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Wrogi Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie