DUSZ/NOŚCI
Duszą się dusze
w dusznej duchocie
duszą się marząc
o srebrze i złocie
duszą się kisząc
w totalnym zaduchu
tak swoją niemoc
przeklinając w duchu
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2017-08-08 17:56:31
Ten wiersz przeczytano 941 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Mądrze, istotnie są pewne zagrożenia dla duszy.
cudowny wiersz, ale duszności to jeden z objawów
choroby serca, więc proszę wiersz zabrać do
kardiologa. hahaha. pozdrawiam.
Czasami pojawiają się duszności...
Promiennego dzionka:)
Jeśli ustawimy sobie za wysoko poprzeczki nigdy nie
zaznamy szczęścia...
Pozdrawiam :)
coś w podobnym stylu do mnie w:):)
Na duszy duszności,
nie pomogą złości! ;)
Pozdrawiam z podobaniem :)
Czasem bywa duszna atmosfera, gdy
wciąż ktoś kimś poniewiera,
duszno też bywa gdy zbytni upał i gęste powietrze od
niego dusi,
a złoto i srebro nie jest do życia najbardziej
potrzebne, lecz miłe towarzystwo zawsze jest w cenie.
Fajna refleksja Jolu,
miłego życzę dzionka:)
Ciekawie, podoba sie,:)
Pozdrawiam.
Srebro czy złoto choć kusi,
nie jest pokarmem dla duszy!
Pozdrawiam!
Czasami i ja się duszę
Pozdrawiam Jolu
Uff to prawda z tym duszeniem, az mi tchu zabraklo...
Moc usciskow.
i mają co przeklinać w duchu ...
Bywa i tak :( pozdrawiam serdecznie :)
"A jeszcze do tego mieć kogoś bliskiego..."
...i więcej nic.
Pozdrawiam :)
Podoba mi się ta rytmiczna refleksja... dodam że
lepiej miłości pragnąć niż złota i srebra ;)