Duży kłopot
Czasem lubimy być naiwni
Bo chcemy wierzyć w przyjaźń ludzi
Których fenomen już jest dziwny
Co w nas niepokój winno wzbudzić
My zaś jak ćmy do świecy blasku
Lunatykując podążamy
A gdy znajdziemy się w potrzasku
Sami się już nie wyplątamy
I wtedy właśnie - życie uczy
Przyjaciół w biedzie poznajemy
Gdy się ma szczęście ci za uszy
Ściągną nas z tej dramatu sceny
Więc może warto wcześniej zwłaszcza
Przemyśleć co jest ważne dla nas
Jeśli się cel będzie upraszczać
To na honorze wyjdzie plama
autor
owiga
Dodano: 2024-01-03 07:44:57
Ten wiersz przeczytano 227 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
To prawda, że przyjaciół poznaje się w biedzie, wtedy
wiadomo, kto jest przy nas bo chce...
Pozdrawiam serdecznie :)
Ale w tej naiwnej wierze w przyjaźń (i nie tylko
przyjaźń, ale i dobro itd) nic złego nie ma... Może
czasem warto zaufać, nawet jeśli człek ma się
"przejechać"... Hm, jednak łatwo mówić, hehe, bo sam
mam ograniczone zaufanie... ;-)
A wiersz dobry.
Pozdrawiam.
Gdyby wybierać tylko dobrze, nie byłoby zła. Wiersz
wskazuje na istotę wybierania przyjaciół, którzy są
obecni zarówno w dobrych, jak i trudnych chwilach
życia. A i tak się mylimy.
(+)