Imperatyw
Do przodu iść należy
nie cofać się ni kroku
i dni zapomnieć wszystkie
co były źródłem mroku.
Nie martwic się nie smucić
nad losem swym użalać
co było nie powróci
jak ta odległa fala.
Na próżno tracić chwile
na to, co już za nami
potrzeba wzbić się w gore
trzepotać wciąż skrzydłami
Choć zawsze pozostanie
obawa przed upadkiem
warto pokochać życie
bo tylko to jest ważne.
autor
gwiazdanocy
Dodano: 2008-06-04 01:30:57
Ten wiersz przeczytano 485 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Och! Jakże to prawdziwe. Choć trudne.