Dwa kolory miłości

Ten wiersz to za mało żeby Tobie uświadomić jak bardzo Cię kocham.

Fala smutku? Cóż takiego stać się mogło
że ten uśmiech dzisiaj zniknął z mojej twarzy.
Przecież żyję tak jak chciałem, czy coś złego się wydarzy.
Nie pojmuję tej reakcji, całej sytuacji splotów, przecież kocham i...
kochany jestem.
Mam być gotów na rozstanie?
Nie, nic z tego, nic takiego się nie stanie. Skąd te myśli tak natrętne.
Czy się boję, pytam siebie ze zdziwieniem.
Tak, bo miłość ta wspomnieniem być nie może, musi trwać.
Jak orzeł głodny uczuć, drapieżny lot dla Ciebie.
Spać nie mogę spokojnie, bo się boję. Bo czy będziesz przy mnie, czy nas dwoje z tego snu obudzi się osobno?
Czy ten sen wciąż snem pozostać musi?
Proszę Ciebie tam wysoko, bądź wciąż z nami i miej oko na te sprawy. Twój robaczek nie jest smutny, lecz chwilami trawy zdają się być tak wysokie...
Chcę być z Tobą, wzrokiem sięgać horyzontu marzeń, tych spełnionych, pięknych zdarzeń ozłoconych uczuciami.
Chcę być z Tobą, Kiedy patrzę, gdy Cię czuję, gdy całuję, chcę na zawsze.

I niech trwa...

autor

Robac

Napisany: 2004-10-19 Dodano: 2004-10-19 10:23:29

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie