Dwie potęgi Twego życia
dwie siły Twoim życiem kierują,
tworzą osobne słodkich łez kanały
dwie moce na świat Twój oddziałują
blaskiem miłości pulsują wspaniałym
historia splotła ich kręte drogi,
by z dwóch, jedną spójna całość złożyć
i z wdziękiem weszła w Twego domu progi
by w Twoich oczach płomień szczęścia
stworzyć…
te słońca dwa, jeden promień ślą Twej
Ziemi,
a jedno drugiego wciąż przemóc nie może
dwa czary biją ku Twych łąk zieleni,
spełniając Twe braki w każdej smutku
porze
twe serce sterane trudnym życia biegiem
tulą do siebie, niczym matka dziecię,
jedno przytula bardziej ponad drugie,
lecz oba istnieją żywo w Twoim świecie
miłością darzysz niesamowitą
te życia biegnące obok, razem z Tobą,
czy to w dzień, czy nocą mgłą spowitą
darzą Cię oddaniem i chronią przed
trwogą
i chociaż czasami jedno drugie drażni,
te siły wyrywają Cię z gąszczu ciemności
siła wiernej, cudownej, jedynej
miłości
i szczerej, oddanej Ci zawsze
przyjaźni
... znamy skądś to poniekąd oboje, Agnieszko ...
ukaszek2411
Komentarze (5)
Przyjaźń miłości równa.... Piękny wiersz, wzruszający.
Miłość, przyjaźń, cóż więcej trzeba chcieć:)
rewelacyjne wyznanie obu.
Dziękuję Ci bardzo! Wzruszyłeś mnie do łez. Ten wiersz
jest piękny! I taki prawdziwy. I tylko komentarze pod
nim pokazują jak bardzo ludzie się mylą w
interpretacji... Bo przecież jasno widać, że piszesz o
dwóch osobach a nie o jednej. A może to tylko ja
widzę, bo wiem... Jeszcze raz ci dziękuję za ten miły
gest.
Bardzo ładny wiersz - zgrabnie napisany, miło się
czyta i do końca nie wiadomo o kogo/co chodzi...
A miłość z przyjaźnią na tej samej dróżce... to
możliwe :)
Pieknie piszesz o milosci i przyjazni- rzadko te
uczucie razem spotyka sie
w zyciu..a jeszcze rzadziej ukochana
osobe darzymy przyjaznia.