Dwubiegunowość

Przełknienia duszą, kiedy nie posiadasz nic,
Co mogłoby uleczyć Twoje gardło.
I chociaż wrzeszczysz:
- nie zasłużyłem! - zardzewiałe są moje powieki na to cierpienie.
Wlewana woda wylewa się w swoim przeciwległym biegunie - z(a)mróż wzrok.
Klamka odpadła.
Nie istnieje nic,
czego nie można nazwać pełnią - nawet jeśli mrugasz,
Łżesz, że nie przymróżyłeś oczu.
Na to.
Ja?
Ja chciałabym wrócić do domu - nic więcej.

Z cyklu "Psychopatologie"

autor

K_a

Napisany: 2021-04-22 Dodano: 2021-04-22 19:36:37

Ten wiersz przeczytano 1326 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie