Dżentelmeńskie posunięcie
Trochę się posunęłaś-
mruknął kumpel z liceum.
Prawdziwych dżentelmenów
jest dzisiaj tak niewielu.
Nie przynudzaj, mój drogi!
Czas, byś dorósł, człowieku,
bo ja wciąż się posuwam,
już od ponad ćwierć wieku.
autor
wielka niedźwiedzica
Dodano: 2015-06-17 14:17:35
Ten wiersz przeczytano 4406 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (81)
TT, twoje rymowanki są niezrównane:)
BJ, Isano - serdeczności:)
demono, trafiłaś w sedno:)))
Endrju, należy posuwać się..., hm,... z godnością:))))
ElenoB, ciekawa interpretacja, dzięki:)
TurkusAniu miał uśmiechnąć, cieszę się, że się
udało:)))
Może i dramatycznie ale i nieco dwuznacznie,
uśmiechnęłam się:)
czyli tzw. ruch posuwisty do przodu, dziwne byłoby
gdyby do tyłu :), ale podobno można wydłużyć już
telomery i może zaczniemy się "cofać" :)
no dramat jest...staram się jak najmniej posuwać:)
pozdrawiam wm serdecznie
Nie ma to jak dobra riposta. Pozdrawiam z uśmiechem.
Bardzo dobry wiersz.Sedno życia.Pozdrawiam
serdecznie:)
Czas biegnie wciąż do przodu. Smutne ale prawdziwe.
Pozdrawiam :)
kto ma posuwa
no a kto nie ma
to jak to mówią
i tak wytrzyma:)
pozdrawiam z humorkiem"_
Wszyscy się posuwamy...z lekuśko...do przodu:)
Dobrej nocy:)
A ja będę posuwał(się) do końca,do upadłego...
Pozdro Doris.