Dziedzictwo

Dziś mija kolejna rocznica
odejścia Jana Pawła II do domu Pana.
To już siedemnaście lat od tego dnia, gdy
tłumy wyległy na ulice. Kiedy rozbłysły
miliony zniczy rozstawionych na krawężnikach.
Gdy nagle zamilkły spory i wszyscy razem
zatrzymaliśmy się w zadumie.
Spoglądam wokół i z przerażeniem
dostrzegam jaka inna jest dziś nasza ojczyzna.
Ależ niewiele pozostało z tych słów,
którymi nas karmił w każdej z tak licznych
pielgrzymek w rodzinne strony.
Jak niewielu dziś przytakuje słysząc,
„Wymagajcie od siebie choćby inni od was nie wymagali"
Wielu z tych którzy ślubują po raz enty dziwią słowa, że
"Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę".
Jakże wielu dziś odleciało w pośpiechu na jednym
skrzydle by nie słuchać, że
"Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których
duch ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy."
Jak niewielu potwierdza fakt, że
"Miłość, która jest gotowa nawet oddać życie, nie zginie."
Patrząc na osiem gwiazdek przyklejonych do zderzaków
samochodów widzę, że zapomniano słowa, iż
"Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj"
Obserwując tłumy na strajku kobiet, czuję, że zdeptano
nauczanie mówiące, iż
"Troska o dziecko (...) jest pierwszym i podstawowym
sprawdzianem stosunku człowieka do człowieka "
oraz "Życie ludzkie jest bezcenne, ponieważ jest darem Boga,
którego miłość nie ma granic. A kiedy Bóg daje życie, daje je na zawsze."
Nie wiem czy znany polityk, który podczas wywiadu
chwalił się, iż był na spotkaniu z Papieżem, który wygłosił
"homilię o kremówkach" zrozumie to, że
"Człowiek nie może być tylko wychowywany.
Musi wychowywać samego siebie, być dla siebie wychowawcą."
W ciągłej pogoni za mamoną zapomnieliśmy do szczętu, że
"Miłości bez Krzyża nie znajdziecie,
a Krzyża bez Miłości nie uniesiecie."
Czasami jeszcze w chwilach kryzysu budzimy się z
duchowego letargi przypominając sobie, że
"Człowiek jest wielki nie przez to, co posiada,
lecz przez to, kim jest; nie przez to, co ma,
lecz przez to, czym dzieli się z innymi.
Wiele osób cierpi gdyż już zapomniało, iż
"Nasz optymizm opiera się przede wszystkim na przekonaniu,
że towarzyszy nam nieustanna pomoc Boża, której nigdy
nie zabraknie temu, kto pokornie i z ufnością o nią prosi”.
Oraz, że "Szczęście osiąga się przez ofiarę".
Pozostały najczęściej strzępy wspomnień, pojedyncze
słowa i zdjęcia, oraz kalumnie wypisywane przez
lewicowe szmatławce próbujące umniejszyć jego format.

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2022-04-02 Dodano: 2022-04-02 10:42:37

Ten wiersz przeczytano 1168 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie