Dzieje Losu

.




Raz zdarza się, że promień padnie,
czasem też czarna chmura przysłoni.
Idzie człowiek, marna istota,
w poszukiwaniu lepszego losu.

Dziś nam wciąż mówią o wojnie,
o śmierci,
jutro zaś trąbią coś o pokoju.
Zmęczenie dręczy,
łzy do oczu się cisną,
wieczna to walka i brak spokoju.

Człowiek choć raz szczęścia potrzebuje,
nakarmić głód i pragnienie.
Wyjechać tam,
gdzie żyje lepsze życie,
takie jest jego skromne marzenie.

Nikt nie zatrzyma dziejów losu,
nie powie by spełnić mą prośbę.
W biegu widzimy tylko pieniądze,
szwindel,
obłuda,
to dziś narodu żądze.

I tak gonimy się dzień za dniem,
miesiąc,
miesiącem,
chwila za chwilą.
Któż z nas odpowie sobie dziś?
Ty żyjesz jak Pan,
ja zaś niegodziwie.

Wśród sprawiedliwości szukać nie ma czego
,nie znajdziesz
człowieku litości.
Ciesz się więc tym,
co masz,
takie są dziś dzieje twego losu.

autor

Piotrek40

Napisany: 2011-08-06 Dodano: 2011-08-06 23:21:40

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie