Dziękuję Ci Mamo że mnie jednak...

Dla najważniejszej osoby w moim życiu

Wydałaś mnie na świat choć wcale nie musiałaś
Byłaś przecież sama
Nie raz przez Niego i przez ze mnie płakałaś
Przepraszam Cię ja naprawdę nie chciałam
Mówisz że nie żałujesz,
Że przecież jakoś mnie wychowałaś
Dziękuje Mamo że jednak mnie chciałaś
Staram się jak mogę
By Ci wynagrodzić
Te nie przespane noce
Ten mój płacz na jaki zechciałaś się godzić
Mam nadzieje że się dużo uśmiechałam
I uśmiechem Cię zarażałam
Dziękuje że pozwalałaś mi spać z Tobą
Gdy się tak bardzo nocy bałam
Dziękuje że nauczyłaś mnie jak być sobą
Nie udawać nie wiadomo kogo
Dziękuje za wszczepienie człowieczeństwa
Dziękuje że pozwoliłaś mi żyć
Z dala od świata okrucieństwa

Przepraszam Cię mamo za wszystkie złe rzeczy
Za niedocenienie życia
Czasem za brak chęci bycia

Bo Ty Mamo najpiękniej ukazujesz Mi
Jaka powinnam być ,
Jak powinnam żyć

To nawet nie połowa tego czego chciałabym wyrazic , ale wiersz musiał by byc chyba metrowy aby wyrazić wszystko co czuję

autor

anetka:)

Dodano: 2008-05-24 11:15:43

Ten wiersz przeczytano 956 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie