DZIEWCZYNA TAKA JAK INNE

Dla tych co utracili nadzieję.

Była jak sosna,
zagubiona w bezkresnej przestrzeni.
Jak ślad pędzla,
roztargnionego malarza,
na błękitnym niebie.
Była, jak samotny, zielony żagiel,
na falach ,złotej, dojrzałej pszenicy.
Niekochana, niechciana, niczyja.
Już od dziecka słyszała,
„ idź z domu! bo jak nie, to on pójdzie”
On - miłość jej matki.
Odeszła donikąd,
z małą walizeczką marzeń.
Długo składała,
swoje niepotrzebne nikomu życie,
z kawałeczków nadziei
i z ciepłego uśmiechu ludzi,
potarganych jak ona przez los.
Zwyciężyła i umiała wybaczyć.
Moja matka.
Moja wspaniała, kochana matka.

To jest wieresz poświęcony mojej matce, która była skrzywdzona przez moją babkę.

autor

Gosiówa

Napisany: 2011-04-18 Dodano: 2011-04-19 00:02:44

Ten wiersz przeczytano 816 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie