Dziewczynka

Tup, tup, tup...

Czy słyszysz te małe kroczki?

To dziewczynka biegnie w ślicznej sukieneczce.

Taka beztroska

w rączce niesie laleczkę.

Nie wie,że za rogiem

czycha zło.

Że za ponad rok

rodzice opuszczą ją.

Nie zna smaku cierniowych łez,

które ranią serce

i zostawiają trwały ślad na policzkach

niczym rzeka wyżłobie swe koryto.

Co dnia nowa łza,

czy ktoś zauważy smutek małej dziewczynki?!

Ktoś pomyśli, że misia zgubiła

i to jej jedyny problem,

a tu bomba nieszczęść ją od środka zniszczyła,

taką małą niewinną istotkę.

Jak fala wodospadu

na marny listek trawki spada

ból na dziewczynkę.

Czy zdoła źdźbło

utrzymać się?

Tak czy wytrwa dziewczynka,

która dorasta po mału

doroślejąc

i szukając rozwiązania poprzez wieczną ucieczkę.

Skrywa w sobie się

niczym ślimak w skorupie.

Strach nią zawładnął.

Trzęsie sie przy każdym podmuchu witatru rozczarowań.

Jednocześnie

wzbierając w siłę!

autor

Aurelina

Dodano: 2009-02-10 01:11:02

Ten wiersz przeczytano 642 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie