Dziwne żeglowanie
Dziwne żeglowanie
Przez spienione wody życia
Przez białe grzywy fal
Nie ściągamy żagli
Nie puszczamy steru,
Co dłonie miażdży…
Bo nagrodę dostaną
Ci, co wytrwają
Zagubieni w myślach
Na ciche wody
Bezwietrzne akweny
Biały żaglowiec wpłynął
Unosząc nasze dusze
Do miejsc, co kuszą blaskiem od brzegów
Jak ćmy do światła?
Wyrywają nasze jaźnie
Nasze oczekiwania
Kuszone pięknem
Tego żeglowania
Lecz tylko rozwaga w tym kuszącym
świecie
Sprawi że razem szczęśliwie do przystani
życia
dobijemy
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.