Dziwny jest ten świat
Znałam Świebodzin,
bywałam tu przed laty,
dworzec, ulice i sklepy...
Teraz widzę inaczej.
Okiem poety spojrzałam
przed ważnym spotkaniem,
słowa na papier przelałam.
To było moim zadaniem.
Poznałam nowe miejsca,
ogromny Pomnik Chrystusa,
ten widok mój dech zapierał.
A na Rynku obok Ratusza,
usiadłam na ławeczce,
czekał na mnie Niemen,
czas jakby się zatrzymał.
Byłam pod wrażeniem.
Zachwycił mnie urok,
średniowiecznych kamienic,
z cokołu wśród kwiatów,
uśmiechał się Sukiennik.
Spotkałam znajomych,
nowych też poznałam,
razem z nimi w Bibliotece
swoje wiersze czytałam.
Uwierzyłam w siebie,
na chwilę się zadumałam,
jak kiedyś sławny artysta,
śpiewając piosenkę
- Dziwny jest ten swiat...
/EN/
Dziękuję grupie Bejowej za miłe chwile razem spędzone. Świebodzin 31 lipiec 2020 r.
Isana
Komentarze (49)
Dobry wspomnieniowy wiersz:) Miłego dnia Isano:)
Każde miłe wspomnienie radość sprawia. Świat jest
dziwny i zaskakuje nas zmianami, niestety nie tylko
dobrymi. Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem:)
Dziękujemy serdecznie ...
Z pewnością takie spotkania dają dużo radości, nigdy
nie byłam w Świebodzinie, widać, że wiele straciłam.
Ciepło o nim piszesz, Elu, pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz, z refleksją i ciepłą nostalgią
Nie byłem, ale teraz wiem, że jest tam pięknie.
Pozdrawiam.
Prawda. Świebodzin zachwyca klimatem i otwartość serc.
Pozdrawiam Elu :)
Piękny, wspomnieniowy wiersz i przyjaźń i tyle nowych
miejsc odkrytych, pozdrawiam ciepło, miłego dnia.
nie byłam, ale oczarowałaś wspomnieniem...uwielbiam
Niemena:)
pozdrawiam
Miłe wspomnienia :)
Nie byłam ale przeczytałam wiersz i się zatrzymałam.
Pozdrawiam serdecznie :)
Jade wlasnie pociagiem do poezji i zatrzymalem sie
przy tym radosnym wierszu, przy ktorym to jednak
zaszklilo sie oko na chwile...
One - te miejsca, zwykle wydają się mniejsze. I tak
jest - my się w nich już nie mieścimy...
Pozdrawiam Isano
Nie byłam.
Żałuję trochę, pewnie było wspaniale.
nieraz odkrywamy stare miejsca na nowo. I potrafią
zachwycić.