Dziwny świat
Bo jak się w życiu już trochę przeszło
najczęściej sporo się też widziało
ludzi bezczelnie bezdusznie okrutnych
i takich co całą duszą kochają
Bo jak się w życiu już trochę przeszło
doświadczyć też przyszło niejednej
rzeczy
drwin znieczulicy głupoty najpłytszej
wielkiego serca wiary ufności
Kiedy się w życiu już trochę przeszło
To zwykle też sporo się zobaczyło
Trochę brzydoty i blizn narosłych
sporo piękna i wielką miłość
Kiedy ktoś przeszedł już trochę,
doświadczył
a miał otwarte uważnie oczy
nie może powiedzieć że świat jest
okrutny
bo widział piękno oprócz brzydoty
Jeżeli patrzył to widzieć musiał
śmiech radość ufność wolę istnienia
pasję i siłę, kolory świata
wszystko czym tętni i żyje ziemia
Widział też wielką rzekę cierpienia
która przelewa się w życiorysach
herosów noszących nie do uniesienia
ciężary z miłości do kilku osób
Kiedy już człowiek trochę przejdzie
trochę zobaczy i zrozumie
jak wielką zagadką bywa życie
chce tylko żyć już
nie chcąc rozumieć
https://www.youtube.com/watch?v=FU4_mhmEkiw
Komentarze (25)
To prawda.
I mnie się bardzo podoba. Brawo.
Doskonałe przesłanie w świetnym, refleksyjnym wierszu.
Chapeau bas!
nooo skłania do refleksji pozdrawiam życząc miłego
wieczoru
Muza z linku pięknym tłem do wiersza.
Prze-pię-knie!!!!
Zwłaszcza po wielu próbach zrozumienia...
Pozdrawiam
Ja do końca zostanę buntownikiem, przynajmniej się nie
nudzę, każda zagadka jest rozwiązywalna...
Za wiersz z ogromną przyjemnością.
:)
Ukłony Dano i pozdrowienia!
Stoi-cyzm w zdartych (podrożą) butach :) Mądrze
piszesz! :)
Niesamowicie dojrzała refleksja.
Zgadzam się w pełni z wywodem autorki.