Egzystencja
Dla zasmuconych egzystencją...
Gdzie jestem? Schody,ale...w górę?
Biegniesz!Nie...gdzie jesteś? byłeś?
Ja jestem... w prawo nic? w lewo?
Więzienie,ale jak i kto...mnie?
Jak to sam?
Nie chce...
Światło czy cień? Mnie nie masz...
Rozedrzyj mnie,bo nie wiem !
Wariactwo...smutek...brak.
Śmierci ukojenie...tak.
ale szukających w nadzieji.
autor
Zwykły człowiek
Dodano: 2007-12-08 14:07:13
Ten wiersz przeczytano 524 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
wiersz trafny tak zachowuje sie człowiek tylko
egzystencją żyjący bez tzw oddechu cel konsumpcyjny
dobrze skonstruowany wiersz