Egzystencja marnego poety

My jesteśmy solą ziemi,
łzami zbieranymi...
My szukamy swych korzeni
rękoma drżącymi...

My z natury wrażliwości,
chcemy stworzyć raj...
Słowa złożyć w kolejności,
być dla innych naj...

Chcemy zasiać ziarno
wyobraźni naszej...
Dla zbłąkanych być latarnią
w czasie burzy strasznej...

My też nieraz umieramy,
w zapomnieniu tworząc...
Marne wiersze zostawiamy,
na nowo się nie rodząc...

autor

suzzi

Napisany: 2005-03-01 Dodano: 2005-03-02 00:18:46

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie