Egzystencja... monument...
Rzeźbię przyszłość
dzieło tworzone
z marmuru, piaskowca,
kamienia
uderzenia dłuta
jedno za drugim,
każdego dnia
pot, łzy, trudy chwil
kłody pod nogami
przeplatane z radością
nikt nie zabierze wspomnień
tkwiących we mnie
wyzwalam człowieka
i staję się twórcą!
autor
ida19
Dodano: 2013-11-08 22:15:34
Ten wiersz przeczytano 584 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
dojrzały, harmonijny tekst z nutą tego czegoś:)
pozdrawiam:)
Jego moc waleczną miodu kroplą jest.