Ekran kontrolny (przypis)

(...) wszystko bowiem co przesadzone, przeciwne jest intencjom teatru Hamlet (III, 1) William Szekspir

I.
Nie masz słów na tę boleść?, Szanowny Poeto,
z programem w telewizji, z książkami na koncie
tu wszystko jest na sprzedaż i nic intymnego
nawet słowo -zabity- dziś stało się modne

stoi więc tępy luzak - Mariusz Michał Dziądziel
pod szubienicą z dźwigu albo zwykłą palmą
i z nienaganną dykcją, z egzaltacją w głosie
hołd składa bałwanowi, bóstwu Oglądalność

które każe wbić klinem miłość czy nienawiść
pomiędzy muzę lekką, łatwą i przyjemną
(w kolejce już czekają niezbędne reklamy,
na twarz gładką jak pupcia dobre jest mydłeko

Daw albo inne świństwo, w które święcie wierzę,
i wszystko mieć dziś możesz, ale tylko w Erze

II.
I wszystko mieć dziś możesz, ale tylko w Erze,
potem zaraz kawałek o stukniętej Diodzie,
która rży jak koń jakiś, głupio zęby szczerzy,
opowiadając co jest dzisiaj bardzo w modzie)

pauza, przebitka krótka na spowity dymem,
niby kirem żałobnym codzienności pejzaż,
miejsc,w które nie pojedziesz i w których nie byłeś,
spot tak bardzo zdawkowy jak wujka telegram,

gdzie napisano jasno, kiedy pogrzeb cioci,
tu artyleria mury w perzynę obraca ,
przez pustynię szarżują rozpędzone czołgi,
a tam znów egzekucja dawno wykonana

(szybkie oko kamery idzie wzwyż za dźwigiem,
by publiczność nacieszyć wisielca podrygiem)

III.
By publiczność nacieszyć wisielca podrygiem,
dziennikarz z kamerzystą dwoją się i troją ,
obrazy z nerwem skaczą dla gawiedzi - migiem!
(patrzcie jacy odważni wcale się nie boją,

tego, co ze skazańca spodni leci na nich równo,
gdy widzom przed ekranem leci z buziek ślina)
o!, spójrz te głodne dzieci oczy mają smutne,
ten wariat z mostu skoczy, o! - wyżej się wspina

aj!- zleciał, czas pilotem włączyć kanał nowy,
i śmiech, i strach, i miłość - skacze wnet ciśnienie,
kręcąc się w drugą stronę, przegnasz zawrót głowy;
uśmierzysz żal, wpadając w inną beznadzieję.

Ból, seks, frustracja, przemoc - coraz bardziej nęci
zło, które ludzie czynią, żyje po ich śmierci

IV.
Zło, które ludzie czynią, żyje po ich śmierci;
dobro schodzi najczęściej wraz z nimi do grobu.
w letargu pogrążeni, w ekrany wpatrzeni
trwamy jak narkomani we władzy pilotów

i kupujemy wtedy "Citius Altius Fortius",
to przecież dla nas hurtem, dla naszej uciechy,
lecz gdy znajdziemy siebie w tym kamery oku,
to dotykamy nagle innej życia sfery

gdzie strach jest strachem, smutek smutkiem, a ból boli,
nieprzerywany żadnym reklamowym spotem,
i niepewności każda chwila wlecze się powoli,
lecz nic to, gdy pod zadkiem ulubiony fotel

- brak uczuć w tym przypadku staje się zaletą.
Nie masz słów na tę boleść Szanowny Poeto?

versus: Jacek Dehnel "Ekran kontrolny" http://literackie.pl/utwory.asp?idtekstu=1677&idautora =11&lang=

autor

komnen

Dodano: 2008-02-18 13:05:29

Ten wiersz przeczytano 679 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie