Eloi, Eloi Lema Sabachtani

O Jezu, znów klęczysz samotnie w Ogrójcu
zdradzony potrójnie przez Piotra
po pocałunku zdrady
opuszczony, w krwawej boleści

O Panie, Ty znów wziąłeś Krzyż na swe ramiona

za nas, nasze grzechy, bunt i niewiarę

smagany biczami rzymskich żołnierzy

pokornie wybrałeś drogę cierpienia

Szymon Cyrenejczyk
rolnik pracujący na swej ziemi
z początku niechętnie
pomaga nieść ciężki Krzyż
w tej Ekstremalnej Drodze Miłości
towarzyszy Ci aż na Golgotę


upleciony cierń rani Twoje skronie

krew miesza się z potem

spływa strumieniem oczyszczenia

zalewa oczy

jedynie Weronika chustą Ci je ociera


śmierć się zbliża

donośnym głosem wydałeś ostatnie tchnienie

'' Eloi, Eloi, Lema Sabachtani''

oddałeś ducha

abym mogła żyć


ziemia zadrżała

dzień złączył się z nocą

zapłakały pod Krzyżem zebrane niewiasty

wypełniło się

Słowo zapisane w Piśmie


a Ty

poprzez Zbawienie na Drzewie Krzyża

pomogłeś mi

wyjść z mojej własnej ciemności

* «Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełnijcie prawo Chrystusowe» (Ga 6, 2).

autor

lasthope

Napisany: 2017-04-15 Dodano: 2017-04-15 10:40:56

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie