Epitafium.

Tak bardzo chcialem byc uzdolniony do szczescia.
Tak bardzo chcialem miec kogos na wlasnosc w swoich objeciach.
Tak bardzo chcialem unikac cierpienia.
Tak bardzo chcialem dotknac sklepienia
Swoich marzen.

Nie prosilem o wiele,
Chocby o zrozumienie.
Chocby o mej osoby niepogardzenie.
Czy dostane szanse na wybawienie
Z tej niedoli?

Serce umarlo,
Nadzieja juz kona.
Cialo fizycznie jeszcze pozostalo.
Juz niedlugo. Na nie rowniez przyjdzie pora.
....................
..........................

Zostanie po mnie jedynie epitafium wyryte w granicie:
"Tu lezy czlowiek, ktory zmarnowal swe zycie"
Zaden z przechodniow nie pomysli, iz napis ten moze klamac.
Jedynie slodycz smierci
Gorycz zycia moze przelamac.

autor

Ipse sua melior fama

Napisany: 2006-01-12 Dodano: 2006-01-12 00:52:31

Ten wiersz przeczytano 494 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie