Esmeralda

w nieforemnej skorupie zamknięty
odsunięty od świata i ludzi
zanurzony w kompleksów odmęty
ciągle marzył że miłość w niej wzbudzi

wzrokiem pieścił jej ciało anioła
zmysły czuły i zapach i smak
w snach wciąż słyszał jak do niego woła
że to on i że mówi mu – tak

gdyby mógł się uwolnić na chwilę
z klatki ciała w której zamknął go Bóg
i być przy niej blisko na tyle
by ją dotknąć gdyby tylko mógł

ona już się nigdy nie dowie
że na wieży dzwon przestał bić
bo ktoś umarł z miłości do niej
dalej będzie w beztrosce żyć

inspiracja http://www.youtube.com/watch?v=KUXGVfmrEN4acja

autor

Viola

Napisany: 2014-02-06 Dodano: 2014-02-06 10:17:37

Ten wiersz przeczytano 1523 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie