Feniks
Są myśli, co nie dają spokoju
Są serca, co kochają a nie są kochane
Są marzenia, co nigdy nie ulegną
spełnieniu
Są dusze, co nigdy nie będą wysłuchane
Chcę jeszcze raz zobaczyć w Twych oczach
miłość
Czy to znaczy, że tego już dość?!
Nasze drogi się rozchodzą
A serca na nowo rodzą
Jak dusza wskrzeszona
Jak feniks odrodzona
Mam znów siłę by żyć
Wstanę.
Lecz wiem że ta miłość bedzie się we mnie
tlić
Mimo, że na ustach znów uśmiech
To w sercu pada deszcz
A w duszy cicho siedzi żal i gniew
Bo już nie ma Cię....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.