fotografia
podniosłaś dłoń odgarniasz
kosmyk włosów rozwiany
uśmiecham się do Ciebie
do siebie życia - ramy
zamknęły chwilę na moście
w złocistym kwadracie
mijają oddechy lata
dziś biorę na spacer
Twój bordowy sweter
torebkę w niebieskie kwiaty
pierścionek który chroni
zapamiętania błysk daty
podniosłaś dłoń Agaciu
przemijam ze spokojem
przytulając dar
jakim były Twoje stopy dłonie
Komentarze (17)
Wiersz, fotografia i pamięć :( pozdrawiam Ciebie
Witaj
Poetycko dopieszczone są teksty Twoich wierszy
zamknięte w intrygujących metaforach.
Przesyłam ukłony.