Fotografia koloru sepii

W fotografii koloru sepii uwiecznię twoje oczy
W oczach zbłąkany promień krwawego słońca
Bezszelestne obłoki i skrytą nagość cieni
W dłoniach drobnych i białych

W fotografii koloru sepii zaklnę wieczność
Natrętne minuty oblekę w milczenie
Jak powiew wiatru, jak szept sosen
W uśpionym, ciemnym borze

Fotografie koloru sepii jak chryzantemy
In memoriam do szuflady złożę

autor

Bohun

Dodano: 2008-03-17 00:11:01

Ten wiersz przeczytano 582 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie