frazy i frazesy
w znajomym eremie mieszka stare krzesło
na kulawych nogach zmęczonych ciężarem
jest zielono - czarny kubek do herbaty
tania popielnica wazon z porcelany
w znajomym eremie zegar cicho tyka
głośno w oddaleniu szczeka pies sąsiadów
ważą w tyglu myśli woda wrze w czajniku
erem się przepełnia aromatem kawy
smak kapie z łyżeczki ocieka na obrus
wsiąka bezpowrotnie wnika w lniane
sploty
ikonopodobny obrazek na ścianie
między odcieniami symuluje złoto
w znajomym eremie zbyt wiele przestrzeni
frazy i frazesy dążą do zbliżenia
sączą w nisze słowa gubią się w
domysłach
opadają kurzem w załamania cienia
w kontekście eremu uczę się pojmować
to co pośród tłumu najbardziej samotne
śmierć i narodziny i to co pomiędzy
a pomimo wszystko właśnie tłumu głodne
Komentarze (7)
Ileż przepięknych metafor, jaka melodia/tęsknota
snuje się między linijkami; frazy i frazesy- jak
odrożnić jedno od drugiego,jak ikonopodobne od
oryginału, jak życie prawdziwe od imitacji... Ten
wiersz mnie ujął.
Po przeczytaniu pomyślałam o znajomym eremie. Wiersz
pokazuje jak łatwo się zgubić.
Podoba mi sie:)Pozdrawiam.
Obojętny? A ja czuję jak ciepło wędruje od stóp do
głowy. Niby beznamiętny przekaz, a czytelnik śledzi z
zainteresowaniem wyświetlane kadry. I jest ruch i jest
zapach i usłyszeć można bardzo dużo. Luubię :)
erem - samotnia czy tylko samotnia??
pozdrawiam.
piękny, wręcz kunsztowny słowami wiersz
Najważniejsze jest to co znajduje się pomiędzy.
Samotność jest piękna ale tylko we dwoje. Pozdrawiam:)