Z frustracji
Gdzie jest moje serce?
Gdzie moja dusza?
Umarłabym by gonić
lecz teraz leżę martwa.
Nie ma serca,
nie ma duszy.
Została pusta kartka.
Nic nie znaczyła,
nikogo nie boli
krew z piersi tryskająca.
Spójrz czy tam było życie?
Czy jest za czym płakać?
Idź dalej i walcz o swoje.
autor
Aura16
Dodano: 2020-11-16 19:10:18
Ten wiersz przeczytano 1810 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Wszyscy żyjemy w symbiozie, każde istnienie ma w
większym lub mniejszym stopniu swój wkład w rozwój
wydarzeń...nikt nie pozostawia po sobie pustej
kartki...Twój wiersz skłonił mnie do refleksji i
zatrzymał na dłużej...Pozdrawiam :)
Ja tylko naprawiam Twoje...