[gabrielu? powstajemy?]
gabrielu
dlaczego wciąż powstajesz od nowa
i masz w sobie zapach jaśminu zamiast
lęku
wczoraj widziałam cię takiego pięknego
jak zbawienie moich światów
czułeś że tężeję jak farba na powiekach
a teraz
wszystko zalało się chrząstką
nie mamy już siebie i krew nie
kłuje
rozwieszam się na pożarcie
mijam z życiem i staram się
milczec
gabrielu
dlaczego?
autor
Broken Heart
Dodano: 2009-03-07 02:41:44
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
uuuu.... świetny wiersz, super. pytanie dlaczego?
odpowiedź jest moją...
gabriel nie wie, a Ty wiesz, dobry, głeboki wiersz