Ułamek Z Życia

Unoszę białą chorągiewkę
Która lgnie do dna
Jak ciężar miedzianej kotwicy

Potrzebna ona jest
Jak ślady na wybrzeżu
Pozostawione niewidomym

Zagubione słowa
Porzucone w ciszy
Ogłuszają milczeniem

W łodzi
Sterowanej bez szeptu,
Jawne są odpowiedzi w odbiciu fal

Kiedy załapałam wiatr,
Odnalazłam bunt w zatopionej mapie
Przez którą nauczyłam się nawigacji z gwiazd

autor

BB

Napisany: 2004-12-21 Dodano: 2005-01-14 02:45:58

Ten wiersz przeczytano 716 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie