garbaty świat
idealnie poukładany świat
nie pozostawia złudzeń
bez skrupułów podcina skrzydła
i kolana biczem upokorzenia
odwrócony do ciebie plecami
pokazuje swój garb
a ty naiwnie jak dziecko
wierzyłeś w jego nieskazitelność
idealnie poukładany świat
nie pozostawia złudzeń
bez skrupułów podcina skrzydła
i kolana biczem upokorzenia
odwrócony do ciebie plecami
pokazuje swój garb
a ty naiwnie jak dziecko
wierzyłeś w jego nieskazitelność
Komentarze (4)
zastosowałaś ciekawe metafory - wiersz oddaje emocje
rozczarowania i goryczy w bardzo obrazowy sposób -
(nie pasuje mi tylko 4 wers pierwszej zwrotki... coś
tam nie gra - reszta bez zarzutu - a nawet więcej
odniesienie do dziecięcego postrzegania świata bardzo
ładne)
Oj, świat nie jest wcale idealny, andziu, tyle razy
już nas rozczarował boleśnie...to przekazujesz w swoim
mądrym wierszu.
Tak jest niestety, wydaje się że mamy nasz chociażby
świat poukładany, nieskazitelny a jednak okazuje się
że tak nie jest.
Sama prawda- smutna - zgrabnie wiersz napisany.
niestety swiat kloni sie ku upadkowi,a jego
nieskazitelnosc to tylko zludzenie,doznajemy
"podciecia skrzydel" na kazdym kroku-smutne ale
prawdziwe