Gdy Ciebie nie ma.
W mym sercu powiewa chłodem a ciało pokryte
jest lodem.
Ma myśl wciąż gdzieś ucieka,przywołując
Ciebie kochany z daleka.
Powróć rycerzu w srebrzystej zbroi bo w mym
sercu jad tęsknoty się roi.
Powróć,niech serce przestanie się z piersi
wyrywać a razem szczyty gór zdobywać.
Niech tęsknota przestanie swą melodię grać
a serca stęsknione razem kładą się
spać.
Przybądź przez góry,lasy,doliny by
pocieszyć serce stęsknionej dziewczyny.
Taka zmęczona w twoje ramiona swe ciało
złoże w pokorze.
Komentarze (2)
Wielka nadzieja, wiara,
Karmi cię w sercu pielęgnuje,
A za to mu smutku miara,
A smutek gorzko smakuje.
ładny miłosny wiersz... w pogoni za tęsknotą...
świetnie rozumiem Twoje słowa... mnie miłość
opóściła... czuje ten ból...