Gdy czary prysną
A miłość daje to czego nie daje więcej niż myślisz bo cała jest Stamtąd a śmierć to ciekawostka że trzeba iść dalej Ks. Jan Twardowski
Nie wiedzieć czemu
oczu moich blask
się zmienił
Jakimże cudem
gestem potrafię
zatrzymać czas
To nie żart
że łapię
słońca promienie
A wyobraźnią
tworzę myśli
gęsty las
Oddech mój
budzi tornado
w Twoim wnętrzu
Czasem czytam
Ci w myślach
po kryjomu
Stosy odpowiedzi
przed ustami
mi się piętrzą
Jednak proszę
nie mówmy nic
nikomu
Moja magia tajemna
siłę ma
niewielką
Kiedyś pryśnie
zaklęcie wymówione
w nicości
Niech uciekną
promienie zamknięte
w butelce
Ja wiem że nic
nie rozbije prawdziwej
miłości
Komentarze (7)
Miłość, o ile jest prawdziwa i szczera, przetrwa
wszystko ... Twój wiersz nakazuje się zatrzymać i
pomyśleć ...
Moja magia tajemna
siłę ma
niewielką.....i taką niech pozostanie bo jest
wielka...dobry wiersz...
Nic prawdziwej miłosci nie zniszczy. Choćby się waliło
i paliło- ona przetrwa. Świetny wiersz, szkoda tylko,
że tak długaśny:)
Piekna pewnosc i ulotnosc chwil jest w tym wierszu.
Oczywiscie, ze nic nie rozzbije prawdziwej milosci.
Jedynie czlowiek...
Tak, Tak, Tak! To nazywa się Miłość! A do tego motto
z wierszy ks. Jana Twardowskiego tworzy dobraną
kompozycję!
Piszesz, że Twoja magia ma niewielką siłę... Ale magia
miłości za to ma wielką moc i jeśli ta miłość jest
prawdziwa, to niczego nie musisz się obawiać...
Prawdziwa miłość.. nieśmiertalna miłość.. dobry
wiersz..