Gdy Zamknę Oczy...
Czasami sny przynoszą obraz szczęścia, które nie może mieć miejsca, bo zbyt wiele rzeczy stoi na drodze... A może jednak jestem w błędzie...?
Gdzieś pośród smutków, głęboko uśpiony,
Rozsądek zaczął umierać powoli...
Wtedy spokojnie odległe wspomnienia,
Zaczęły szybko na sile przybierać...
Tak oto przyszła ze smutkiem tęsknota,
Przynosząc pytanie "Czy nadal ją
kochasz?"
Co jednak dałaby odpowiedź twierdząca,
Skoro swego serca nie może mi oddać?
Resztkami sił chciałem je zatrzymać,
Lecz jak bronić się w takich chwilach,
Gdy serce mówi "Wszystko jest możliwe"?
Czy wówczas rozum słuchać go powinien?
Może jest szansa, by uciszyć smutek,
Kraina snów... może tam bym uciekł,
Jednak kto obieca, że gdy znów zasnę,
To w piękne oczy będę mógł popatrzeć?
Tak wiele szczęścia znajduję w snach,
Więc jak uczynić, by któryś wiecznie
trwał?
Pomysłów mam parę, lecz czy mądre,
Skoro je podsuwa zbłąkany rozsądek?
Ale chcę wierzyć, że marzenie się
spełni,
Gdy wezmę kilka tabletek nasennych...
Otuli mnie sen, zabierze spokojnie...
Czasami uciekać jest najwygodniej...
Bywa, iż życie tak paskudnie wygląda,
Że aż tą ścieżką chce się podążać,
Dlatego... otworzę oczy, wystarczy
spania.
Muszę już przestać w twarz sobie kłamać.
Zrozumieć, że przeszłość będzie taka
sama,
Nie zmienią jej żadne pieniądze, sława,
Więc uświadomić czas sobie jedno,
Pewne marzenia nigdy się nie spełnią.
Gdyż mimo wszystko przepadły dość dawno
I tego nie zmienię dziś mocą żadną.
Zatem to pora pogodzić się z prawdą,
Że ten rozdział życia powinienem
zamknąć...
Bo ile naprawdę marzenia są warte,
Jak na ich spełnienie szansy nie ma
żadnej?
I tylko czasami przed snem będę mówił,
"Tak musiało być", aby smutek stłumić...
Otwieram więc oczy i co teraz widzę?
Samotność, w której nikt żyć nie
powinien.
Z powrotem je zamknę, już ich nie
otworzę...
Świat o mnie zapomniał... i Ty także
możesz...
Być może uznasz, że ten wiersz jest skierowany do Ciebie... Sam chciałbym być na tyle pewien, aby móc Ci odpowiedzieć twierdząco...
Komentarze (70)
Kto nie walczy, ten już przegrał. Przeszkody są do
pokonania, jeśli siłą napędową jest miłość. Z
przyjemnością wpadłem do Ciebie Pawle.
Życzę zdrowia (i miłości) :)
Smuteczek przelał sie wersami
I zadrzalo niebo
Zza chmur spojrzalo wzruszenie
Wiary dolalo w potrzebie
:)
Pozdrawiam jak zawsze Milo bylo pobyc u ciebie
*smutno i życiowo.
Bardzo refleksyjnie, smutno i
Myślę że wiele osób mogłoby się identyfikować z
przekazem tych słów.
Ale póki są marzenia, jest szansa na spełnienie...
Z dużym podobaniem pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz jest smutny ale coś ma w sobie że nie można
o nim zapomnieć.
wiesz zbiór przemyśleń jak jakiś dziennik piórem
wierszowanym. pozdrawiam
Piękny wzruszający wiersz.. życie to nie bajka..
Pozdrawiam ciepło :)
Byłam już u Ciebie, oddałam głos, ale kiedy po
zalogowaniu pokazał mi się Twój wiersz przeczytałam go
jeszcze raz i jeszcze raz.
Jest coś takiego w tych smutnych wersach czego nie
umiem nazwać, ale dziwnie niepokoi....
Pozdrawiam bardzo serdecznie
sen to nie życie
bardzo ładnie wzruszasz słowem
Hej!
Zacznę od twojego nagłowka:
'Czasami sny przynoszą obraz szczęścia, które nie może
mieć miejsca, bo zbyt wiele rzeczy stoi na drodze... A
może jednak jestem w błędzie...?'
Nie! Nie jesteś w błędzie; to ciało rozłożone na
cztery łopatki czuje;
w czterech stronach próbuje odnaleźć
złoty środek!
Bardzo refleksyjnie, jak to u ciebie, nic nowego nie
dodam, tylko to, że treść jest mi bliska, więc nie
jesteś w tym wszystkim, pelu osamotniony!
Pozdrowienia dla ciebie
Prawdziwe i smutne wersy piszesz.
Wzrusza dogłębnie serce.
Pozdrawiam serdecznie.
Cudnie piszesz uczuciem, tęsknotą...dlaczego tak jest
Anielski chłopcze...powinieneś cieszyć się, żyć pełnią
życia czego Ci z serca życzę :
:) dziękuję za wizytę u mnie :)
Wzruszający, a także sporo refleksji na temat
szczęścia, /nie/spełnienia, marzeń itp.
Pozdrawiam
P.S. co do tabletek na sen, odradzam, bo potem bez
nich bardzo długo nie można zasnąć. Przerabiałem.
Gdyby życie było jednym pasmem szczęścia, to czy
umielibyśmy się nim cieszyć? Żeby je docenić, trzeba
poznać też smutek.
Pozdrowionka :):)
Wzruszający piękny wiersz
życie nieraz potrafi smutkiem częstować
Ale wiara daje nam nadzieję
Pozdrawiam Angelo