Gdzie jest...

wiersz bogaty w prawdę ludzkich czynów . Miły w
czytaniu :)

Aż łzy napłynęły mi do oczu... Cudowny wiersz. To
takie przygnębiające, że człowiek dla człowieka nie
potrafi być człowiekiem. Cudo. Pozdrawiam !:)

Nie chciałbym cię rozczarować, ale człowiek taki
właśnie jest odkąd zlazł z drzewa - dosyć nikczemny i
podatny na egoizm. (Widać tych kilka milionów lat
ewolucji to w przypadku Homo Sapiens trochę jeszcze
mało, by stał się "koroną stworzenia") :)

Świat jest ciągle piękny! tylko ludzie...
Pozdrawiam:)

Myślę, że to piękno trzeba szukać w sercach.
Pozdrawiam

już Niemen spiewał Dziwny jest ten swiat
pozdrawiam:)

Hmmm... dobre pytanie, wiersz wzbudza refleksję.
Pozdrawiam

Zmienił się nie do poznania.. wszystko zaczyna się w
sercu człowieka, skażonym egoizmem..

Bardzo dziękuję za miłe komentarze:) Pozdrawiam.

Ten sam świat,ale nie taki sam.Pozdrawiam.

Ładny wiersz, refleksyjne pytania. Dołączam do
komentarza Jasminowej, pozdrawiam cieplutko.

To całe piękno świata
Skryło się w polnych kwiatach
Przysiadło cicho na miedzy
I tak zapomniane siedzi

To całe świata piekno
Ludzką nietknięte ręką
Gdzie polna ścieżka zakręca
Ukryła w uśmiechu tęcza

To piękno świata całe
Czasem na kartce białej
Myślą od innych piękniejszą
Ukryte jest w Twoich wierszach

Pozdrawiam, chłopczyku :))

Stawiasz pytania, do ważnych refleksji. Pozdrawiam :)

całe piękno świata w ludziach zbrzydło
bardzo refleksyjne strofy okryte prawdą
pozdrawiam

Dobra refleksja, Gladiusie:)) Mnie ostatnia zwrotka
przeczytała się tak:
"Gdzie jest to całe piękno świata,
którego nam bez przerwy braknie?
Gdzie serce nasze ciągle wzlata
w pogoni za cudownym światłem..."
I jak myślisz? Pozdrawiam:))