GDZIE SĄ MOJE SKARBY

A może też jest tak, że kiedyś były pieniądze więc i
inwestycje.
A dziś choroba i wszystko idzie na leczenie, nie wiem.

Ale wiersz porusza, bardzo dobry.

Zgodnie z prawdą - jakże często tak właśnie jest,
niestety...

Genialna puenta.

Wzruszająco i prawdziwie.
Pozdrawiam

Dobrze piszesz Anno. Z najcenniejszych dobrodziejstw
okradamy się sami. Świat pędzi,staramy się za nim
nadążyć za wszelką cenę. Potem żałujemy ...Pozdrawiam
:)

Jakże prawdziwe...

Najwspanialszy dom nie zapewni szczęścia. Jednak - jak
mówi stare przysłowie - "Pieniądze szczęścia nie dają,
ale ich brak też nie".

To prawda, że niestety sama willa, bez ciepła od
środka nie wystarczy, choć to nie prawda, że bogactwo
szczęścia nie daje, w każdym razie ono mu pomaga,
bardzo biedna osoba, licząc każdą złotówkę nie bardzo
może być szczęśliwa, gdy np. musi odmawiać dziecku
kupna zabawki albo kupna leków, co gorsza, gdy jest
chora, lecz oczywiście ważniejsze bogactwo jest to,
którego nie widać, czyli wewnętrzne, gdy jest ktoś
obok, kto jest dobry, ciepły, bliski itp. a czasem
może być to biedny, ale kochający się dom, bywa, że w
tym biednym może być więcej szczęścia, niż w tym
pełnym przepychu czy zimnego marmuru, lecz z chłodnią
emocjonalną, gdy np. rodzice zawsze są zagonieni i
nieobecni, ale też niestety nie ma nic za darmo,
dlatego warto wypośrodkować pewne historie, pieniądz
jest potrzebny, ale nie za wszelką cenę np. nie
usłyszenia pierwszego słowa mama, tata i innych
bezcennych spraw.
Nawiasem mówiąc ostatnio na tv Nowa jest cykl o
rodzinach bogatych i biednych" Biedny dom, bogaty dom"
i zamianie na 5 dni tych rodzin na status materialny i
mieszkaniowy, można się przekonać czy bieda
uszlachetnia, obawiam się, że nie, większość biednych
chciałoby się zamienić na poziom życia, ale sam
pieniądz, bez bliskich i ich miłości faktycznie nie
jest dadzą szczęścia, czasem ten biedny może być
bogatszy bogactwem rodziny i szczęśliwszy, niż ten z
bogactwami materialnymi, lecz te materialne uławiają
życie, byleby nie przesłoniły inne wartości, byleby
nie były celem w samym w sobie, msz.
Dobry wiersz, Aniu, do zatrzymania, wybacz długi
komentarz.
Pozdrawiam serdecznie.

Bogactwo szczescia nie daje. Milego wieczoru Aniu :)

Pogubione pokolenie bez sensownych wartości. Ciągle
biję się z tym ile w tym jest naszej winy a ile to
socjotechnika panów świata.

Zdarza się, że ludzie chcą się pokazać, zainwestują a
ich lenistwo, brak szacunku do pieniądza powoduje, że
nikt o ten dom nie dba. Jeszcze gorzej kiedy skłócona
rodzinka zaniedbuje dom bo to nie ich więc nie będą
inwestować ale, że w nim mieszkają a co tam ich...
Pozdrawiam serdecznie Anno.

Mam trochę inne zdanie, tak więc życie ponad stan, za
duży dom, kredyty na firmę, nieudane inwestycje,
kryzys w branży itp. i w rezultacie brak kasy na
konserwację, bo ratowanie płynności firmy priorytetem,
a brak konserwacji widać od razy. Widziałem sporo
takich przypadków. Pozdrawiam

Bogactwo często dokłada problemów...

Szczęśliwy dom to ludzie, a w nim kochający się,
szanujący bliscy i czuli ludzie. Pozdrawiam
cieplutko:)

Pod pozorem sukcesu ,ukrywa się porażka:)