gęstość strachu
życie gęste od krwi
po szybach płynące łzy
zatrzaśnięte na głucho drzwi
dusza uśpiona w samotności tkwi
los okrutnie sobie drwi
- kiepsko to wszystko brzmi
Ile razy ktoś wykrzyknie
Imię moje
Nie oglądam się do tyłu
Bo się boję
Komentarze (2)
zagęszczenie powietrza strachem Zranione samotne serce
wtedy ma uczucie braku oddechu Podoba mi się wiersz
Bardzo ładny wartościowy Uderza w sumienia +
pozdrawiam ciepło
smutny wiersz, ale te parę słów trafia do mnie. Też
miałam okres w życiu kiedy czułam się podobnie;(