głęboko pod powiekami

zamykasz powieki kiedy otwieramy nasz czas.
niewiele; miliony ciepłych drgań, gęsich piór, materia.
a papilarni włóczędzy zapisują ścieżki,
miejsca odlotów.

obrazy rzeczywistości znikają w tle.
przesuwanie granic kończy się bez perspektyw. wciąż
mało. zachłannie gryziemy chwilę i słowo, uparcie
trzymając delikatną nić. ostatnią.

i jeszcze: "tylko nie patrz mi w oczy".

Tomaszów Mazowiecki - maj 2009

autor

Wojciech J. Pelc

Napisany: 2009-05-03 Dodano: 2016-05-19 18:49:19

Ten wiersz przeczytano 1092 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie