Gloryfikacja.
Z zaświatów będę wielbić Kwiatuszku
Ciebie,
nie zapomnę o Tobie w grobie, ani też w
niebie.
Nie otulałaś mnie czułością senną,
nie spłynęłaś też falą płomienną.
Tyś dla mnie nie była pustym marzeniem,
ni wytworem zmysłów tęczowej nicości.
Byłaś moim odżywczym pragnieniem,
wielkiej szlachetnej miłości.
Ukryłaś przede mną z róż posłanie,
bo tam tylko ciała w extazie płoną.
Dałaś mi w zamian piękności pożądanie,
oraz moc miłości nieskończoną.
autor
nico98
Dodano: 2007-04-19 00:01:03
Ten wiersz przeczytano 654 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.