Głos /wg. formy eksperymentalnej/
Z inspiracji wierszem JaSnA7 "Wśród dzikich róż"
W piękności róży tkwi kompozycja
co obleczona w dzikie wonności
pragnie wszechstronnie promienie
schwytać
aby podniosłość słońcem ozdobić
szukając prawdy w barwnych motylach
wydaje tony cudnej melodii
głaszcząc spotkane echem rozmyślań
aby przechodzień mógł się zatopić
wystarczy wiele sercem odczytać
to głos kapliczki co w drewnie stoi
zmurszałej wiekiem w której jest życie
ona zaprasza gdy trwa zła konflikt
Wychwalaj przeto to co jest święte
abyś zdobywał największe szczęście
Komentarze (10)
:)
Teraz jestem na chwileczkę, dodam tylko nowe jeszcze
gorące dziełko. :)
Piękny i oryginalny Sonet :) Eksperyment msz udany!
Pozdrawiam Wojtku :)
Tez lubie kapliczki, miejsca pogańskie , krzyże ,
matki
Piękne wersy wraz z wymowną i mądrą puentą,
"Wychwalaj przeto to co jest święte
abyś zdobywał największe szczęście",
pozdrawiam serdecznie.
Przepiękny sonet!
rezonuje forte,
pozdrawiam serdecznie.
Kapliczki przydrozne maja w sobie magiczna moc. Sonet
zauroczyl.
Śliczny sonet Sceny życia wypływają.
Miło przeczytać, że z inspiracji moim wczorajszym
wierszem:)
Puenta świetna...
Pozdrawiam z uznaniem:)
stare kapliczki obrosłe różami, nawet tymi dzikimi,
mają niepowtarzalny urok.
Lubię stare przydrożne kapliczki. Przemawiają do mnie
wewnętrznie. (+)
Pozdrawiam :)