Głupota
pod błękitnym niebem
gdzie gorące słońce
obdarowywało ciepłem każdego człowieka
tuż przy drodze z niebieskimi
niezapominajkami
na moście pod którym płynęła rzeka
z czystą wodą
stał człowiek
i nie wiedział
że to wszystko dla niego
Komentarze (1)
Niepodobna mi sie forma w tym wierszu. Trochę zbyt
chaotyczny na tym traci to co chcesz przekazać