W gnieździe nadziei

Jesteś jak ptak, który gniazdo w sercu moim uwił,
zatrzymał się w tym zakątku spokojnym,
i nagle do lotu zerwał bez słowa,
co dnia nienasyceniem karmiąc od nowa,
otulając chłodem, topiąc w nim po brzegi,
jesteś jak ptak, lecz ten, który ciepła mi odmówił.

I jak gwiazda jesteś, która z nieba spadła w moje dłonie,
blaskiem rozjaśniając nocy straszny mrok,
a gdy zasnęłam gdzieś się zagubiła,
w największą przepaść bezdenną potoczyła,
tłumiąc to światło, które do Ciebie prowadzi,
jesteś jak gwiazda, lecz ta, co już na innym niebie płonie.

Nie musisz na skrzydłach nieść mnie nad chmurami,
ani w mym oknie błyszczeć wciąż w noc każdą,
pragnę Twych pocałunków jedynie,
i dłoni, która po ciele mym spłynie,
a wtedy gwiazda najjaśniejsza zalśni,
nad gniazdem uwitym miłosnymi westchnieniami.

autor

i.g.

Dodano: 2008-05-10 15:55:46

Ten wiersz przeczytano 580 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie