GRA

Gdzie odchodzisz? Przecież wcześnie.
Jeszcze tyle jest przed nami,
Muszę przyznać, że bezkreśnie,
Zmagasz się z gęstwinami,

Które umysł mój tak tworzy,
Które mnożą się jak drożdże,
Kto go dzisiaj znów otworzy?
Kto obdarzy szczęściem szczodrze?

Taki zamęt w mojej głowie,
Czemu jednak? Ty nie wnikasz.
Nikt mi na to nie odpowie,
Czemu zjawiasz się i znikasz?

Czemu nie trwasz dłużej ze mną?
W co ty grasz? Odpowiedz proszę!
Nie bądź więcej tak tajemną,
Ja dość długo tę grę znoszę.

Cieszę się, że chwilę byłaś,
Dobre wino wypiliśmy,
Chociaż znowu zostawiłaś,
Piękne chwile spędziliśmy.

I choć wino wirtualne,
Jego smak i aromat czuję,
Koi zmysły, lecz nachalne,
Wciąż im myśli adresuję…

autor

tofusz

Napisany: 2010-10-30 Dodano: 2010-11-01 00:31:53

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie