Gra kolorów

Szkarłatne chwile rozpełzły się po świecie
Miliony szkiełek pustych jak ich dziecię...
Patrzyłem śmiało na łono natury
Która szkodą uległa każdej pisance...
Prawiłem sztukę nad sztukami
Kolory wzniosłem ku Niebiosom...
Ilekroś czerwień zabolała
Biel bzu i złote kłosa
Chroniły mnie przed zwariowaniem...
Rozpełzły się miliony myśli
Wśród czarnych chmur na niebie...
Wiatr wezbrał swoją siłę
I zniszczył mnie i Ciebie...

autor

Duch99

Dodano: 2006-10-20 14:16:33

Ten wiersz przeczytano 446 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie