Grób

Nie ma co dodawać...

Straciłeś wszystko, co miałeś.
to co tak bardzo powtarzałeś,
że kochałeś...
Straciłeś w jednej sekundzie,
przez spacer z nią,
a tak dobrze się układało nam...
Straciłeś to co ofiarowałam,
to co tak bardzo kochać
całym sercem zdołałam...
I znowu w bólu muszę się
pogrążyć.. zapomnieć, zatrzeć,
nim rana która powstała,
nie zacznie od nowa krwawić
łzami...
Po co się martwić?
Najlepiej zamknąć cały świat,
może da się tak żyć, te
pare lat,
nim zapomnę o całym Tobie,
i złoże swe smutki w ciemny
grobie?

... jedynie w zamyśleniu należy wciąż te słowa powtarzać...

autor

Kornelia

Napisany: 2005-01-27 Dodano: 2005-01-26 19:51:41

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie