GROSIK

Plum!
Wpadł grosik do jeziora.
Nie na szczęście
a ku Twej pamięci.
Dla obrazu z bujną zielenią,
dla szumu drzew nad ranem,
dla ciszy uśpionych fal.

Ach!
Zaglądam w pamiętnik z wspomnianiami
i wpadam w zdumienie,
że śniłam na jawie.
O radości za dnia...
O spokoju każdej nocy...
O modlitwach do Boga...

Trach!
Pękło lustro z wizerunkiem z przed lat.
I tylko w kawałkach widzę swe istnienie.
I tylko ja składam je w całość,
by pokazać Ci jak było...

Ech!
I widzę Twe zdziwienie
i słyszę Twe pytania
i dziękuję za siłę Twego oddania.

Ciii...
Już nadeszła chwila pożegnania...

autor

Anu

Dodano: 2004-09-29 11:13:04

Ten wiersz przeczytano 573 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie