Grudniowa tragedia

-- chyle glowe w bolu przed Waszymi krzyzami, pomimo, ze jestem daleko...Olenka

[Grudzien ]

Mamo,
coz to sa za krzyze,
czemu takie duze,

kogo
tutaj pochowano,
w trumnie zakopano?

Czyja mamo ta mogila,
patrz,
ta pani sie modlila,

zlozywszy swoje dlonie,
jej glowa,
jak w uklonie

i twarz we lzach zbolala,
stoi cicha,
skamieniala....

Mamo,
ktoz tu pochowany,
czy moze zamordowany,

czy Niemcy to zrobili,
kogos
jej zabili?

Nie syneczku,
swoi sami,....czym?
Karabinami.

w grudniowy wieczor,
przed swietami,
nie wiadomo po co,
po kryjomu,
cicha noca,

pochyl glowe moje dziecie
i sie modl,
bo zlo na swiecie,

i nie pytaj dzis mnie wiecej,
chodz do domu
jak najpredzej...

........mamo, Ty placzesz?!


[ Grudzien ]

W swiat oczekiwaniu,
w zadumie i ciszy,
mysle o Was,
Cmentarni
i nikt mnie nie slyszy,
nikt nie widzi lez moich,
nie slyszy lkania,
.....a ja tak pamietam,
ten czas pozegnania...

A potem strzalow swist,
grabarskie latarnie
w snieznej zadymce,
....zabici bezkarnie!!!

Dzis szlochem serca, duszy
i wspomnien moca,
wzywam Was na SWIADKOW
mordu cicha noca,
Was zamordowanych.....
nie wiadomo po co.....

-- wiersze te sa mym holdem ku czci zamordowanych 13 grudnia 1970

autor

Olenkamajka

Napisany: 2002-12-13 Dodano: 2007-02-05 03:18:49

Ten wiersz przeczytano 623 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie